Aslında kimse Dünya’ya bakın dememişti. 50 yıl önce bugün, Apollo 8 Ay’ın yörüngesine girdiğinde, camda bir resim belirdi: Ay’ın gri yüzeyinin üzerindeki siyahlıkta, mavi beyaz bir yuvarlak yükseliyordu; Dünya’mız.
Bu tarihten önce Dünya’yı kimse bu şekilde görmemişti ve astronot Bill Anders belki de tüm zamanların en etkileyici fotoğraflarından birini çekti.
“Earthrise” (Dünya’nın Doğumu) isimli bu fotoğraf, gezegenimizi tek, kırılgan bir vaha olarak gösteriyordu.
Tek evimiz bu ama birbirimize ateş ediyoruz
Kendini kurnaz bir Soğuk Savaş askeri olarak gören Bill Anders bile bu fotoğrafın insanlığa bir mesajı olduğunu fark ettiğini söylemişti.
Anders daha sonra yaptığı açıklamada; var olan tek evimizin bu olmasına rağmen birbirimize ateş etmemizi ve nükleer silahlar ile tehdit yaratılmasını akıl almaz bulduğunu belirtmişti.
Fotoğraf öyle bir anda etkili olmadı; uzun bir süre pul olarak kullanıldı; daha sonra Time ve Life dergileri bu görseli çağ açan bir fotoğraf olarak tanımladı.
Çevre dostu harekete bir simge verdi
Görsel daha sonra 1968 ve 1972 yılında yayımlanan kendine yeterlilik, ekoloji ve alternatif eğitim konularını ele alan efsanevi Whole Earth Catalog’un kapağında kendine yer buldu.
Fotoğrafın etkisi bu sefer farklı bir role büründü, 1970 yılında ortaya çıkan ilk Dünya Günü’nde bir sembol olarak kullanıldı ve bize karanlığın içinde tek bir evimiz olduğunu ve onu korumamız gerektiğini hatırlattı.
Carl Sagan’ın da dediği gibi “uzay dediğimiz bu muazzam genişlikten, bizi kendimizi kurtarmaktan için başka bir yerden cevap gelmeyeceğini” gördük.
O yüzden bu içeriği bitiremek için hayatını bilimin yaygınlaşmasına adamış bu biliminsanı ve gökbilimcinin; benzer bir fotoğraf için, 1977’de Voyager 1’in çektiği ” soluk mavi nokta” hakkında yaptığı konuşmayı izlemek en anlamlı şeylerden biri.
